Halk Lügatçesi – II-Mübadele

Şubat 11, 2017
Kültür Eserleri > THKK 6 - Ulaştırma, İletişim, Mübadele, Ölçü Ve Metalürji Teknikleri > Halk Lügatçesi – II-Mübadele

Halk Lügatçesi – II-Mübadele

– A –

Ağsuğata: Alışveriş (Gm.).

Albe: Teraziyi dengeye getirmek için hafif tarafa konulan ağırlık (Güney Anadolu).

Allaf – allef: Zahireci, aşlıkçı (Mr, Ur.).

 

– H –

Hökül – Höbük: Ortaklaşa yapılan iş, imece (Yz, Ank, Krş, Ky); ortak (Af, Krş, Nş); Ödünç (Çkr).

 

-K-

Kanışmak: Pazarlıkta uyuşmak, anlaşmak (Brd, Tk.); direnmek (İç.).

Kepiç: Değirmencinin öğüttüğü tahıldan aldığı pay (Tr, Rz.).

Kepik: Makbuz (Yz.).

Kesim: Pazarlık, anlaşma (Af, Isp, Sk, Bo, Ama, Or, Gm, Ml, Gaz, Mr, Sv, Nğ.); son söz (Dz, Ar.); oranlama, tahmin (Mn, Nğ.).

Kılla: Kumbara, para çekmecesi (Ml.).

Kırım: İndirim, kırma, iskonto (Brs.).

Kit: Parasız denecek kadar ucuz (Gaz.).

Konuşuk: Sözleşme, mukavele (İst, Or, Ar, Nğ.).

Kubaşık ve vary.: Ortaklaşarak, yardımlaşarak iş yapma, imece (Çkr, Ama, Gr, Sv, Ank, Ky, Tk, İz, Kn.); ortak (Çr, Ama, Ank, Nş, Ky.).

 

– M –

Medirkat: Açık artırma ile satış (Kü.).

 

– O –

Orçul: Satın alan, alıcı (Gr.).

Oturakçı: Eski eşya satan, bitpazarı tüccarı (Kü, Ezm, Mr, Dy, Gaz, Sv.); Gezgin satıcı, çerçi (Ank.); eşyaların gerçek değerini bilen kişi (Sv.).

 

– Ö –

Öndüç-öncüt-öndün-önkünç: Ödünç (Es, Bo, Çkr, Sn, Sm, Ama, To, Gaz, Hat, Sv, Ky, Nş, Nğ, İç, Ank.).

Öndün: Peşin (Bo, Çkr, Kn.).

Önleme gitmek: Yapılmakta olan bir işten sürekli olarak çok para çekme (Krk.)

Örüm: Seçmece, beğenmece alınan şey (Kc).

 

– P –

Paç: Vergi, damga resmi (Gaz, Mr, Hat, Yz, Ky, Ada); pay (el); anapara, anamal (Af, Gm); kira (Çr).

Püşk: Pay (Kr.).

 

– S –

Sart: Tüccar (Dz.).

Satak: Çarşı (Zn, Ezm, Ml.).

Satık: Satılan, elden çıkarılan mal (İz.); peşin (Bo.).

Sevle: Ortaklık payı, hisse bedeli (1st.).

Siyeç: Alıcı, istekli (Ky).

Söykelenmek: Dayanışmak, birbirine kefil olmak (Ank.).

 

– Ş –

Şişlik: Davar satıcısının, alıcıya parasız verdiği koyun (Brs, Es, Ant.).

 

– T –

Tecir: Sürü hayvanlarının alım satımını yapan kimse (Isp, Dz, Bil, Ks, Çkr, Sn, Sm, Ama, Or, Mr, Nğ, Kn, Ant.).

Tonluk: Bir yıllık hizmetçi ücreti (Ezc.).

 

– Ü –

Üçürdüm: Her ortak, ürünün üçte birini alma koşuluyla, üç kişi ortaklaşa (Isp, Ay, İz, Ba, Çkl, Es, Bo, Çkr, Sn, Or, Mr, Hat, Yz, Ank, Nğ, Mğ.); ürünün üçte ikisi tarla sahibine, üçte biri ekiciye verilmek koşuluyla yapılan ortaklık (Ay, Nğ, Krk.).

Üzer: Ürem, faiz (Ks, Mğ.); değiş tokuş sırasında üste alınan para (Nğ).

 

– Y-

Yanaşık – yanat: Ortak (Isp, Kn, İç.).

Yaygıcı – yayımcı: Bohçacı, gezici kumaş satıcısı (Isp, Brd, Ay, Mn, Zn, Çkr, Çr.) Yaymacı: Gezgin satıcı (Isp, Brd, Dz, Ay, Brs, İst, Ks, Çr, Kü, Mğ.).

Yeken: Para (Es, Yz.).

Yeler: Günlük defter, el defteri (Bo, Ank).

Yemeklik: Rüşvet (Zn.).

Yıpır: Alındı, makbuz (Ank.).

Yırtımcı: Manifaturacı (Isp, Dz, İz, Mn, Ba, Çkl, Kü, Eş, Nş, Nğ, Mğ.)

Yozcu: Koyun tecimeni (Brs, Es, Çr, Mr, Sv.).

Yumah – yumak: Anapara (Isp.).

Yumur: Verimsiz toprağı kiraya verenin, karşılığında aldığı tohum kadar ürün (Kn.).

Yurtgeçeri: Narh (Ks.).