Bir yıl önce itina ile seçilip ambarlanmış tohum ilkbaharda dışarı çıkarılır, durumuna bakılır ve ekilmek üzere hazırlanır: “tohum atılmadan yirmi gün kadar önce… tohumu dışarı çıkar ve suda yıka. (Yüzeyde yüzen hafif kabukları at ve herhangi bir yabani otu yok et.) Sonra tohumu güneşte kurut ve ek.”
Tohumların suya daldırmanın çok sebebi var: “Bütün tohumlar daima suya atılacak ve yüzenler ayıklanacaktır, zira bunlar boş olur ve yüzen meyveler de çürüktür”. Tohum ayıklanmasında saf su ilk günlerin vasatı olmuşsa da daha sonra tuzlu su mutat hale gelmiş şöyle ki onun daha yüksek özgül ağırlığı ayırımı daha hassas hale getirmektedir. Tuzlu suda bu muamele hızla icra edilecektir zira tohumlar uzun süre eriyikte kalacak olursa boş taneler bile batacaktır.
Tuzlu su eriyiğinin yoğunluğu basitçe şöyle denetlenir: önce atılmış yüzen taneler batacak olursa, biraz daha tuza gerek vardır; kabul edilmiş olanlar yüzecek olursa, su ilâvesi gerekir.
Bu hususta kıştan saklanacak kar suyunu faydasına dair inanç da sürmüştür.